Terapia zapachem

Jesienna chandra już tu jest -. Czy warto spróbować poprawić sobie nastrój pięknym zapachem? Czemu nie! 


Troszkę faktów

Kwitnace rosliny emitują olejki eteryczne, czyli specyficzne lotne substancje wonne, których funkcja dla roślin jest niezwykle ważna. Podobno olejki te, krążąc w roslinach, chronią je przed szkodnikami lub, w czasei pylenia, przyciagaja owady. Wciaż jednak jest to wielka tajemnica roslin, którą próbują zgłebic naukowcy. 

Olejki eteryczne stanowią podstawę gałęzi medycyny alternatywnej – aromaterapii, której początki siegają już czasów starozytnych. Stare zapisy o zastosowaniu olejków znaleźć można między innymi w egipskich papirusach i Biblii. Wszyscy z pewnościa znamy historię o trzech królach, którzy w darze Jezusow, oprócz złota,i przynieśli mirrę i kadzidło – leki wtedy trudno dostępne i bezcenne. Sam termin wymyślił francuski chemik Rene-Maurice Gatefosse, który w trakcie I wojny światowej odkrył, że olejek lawendowy stosowany przy rannych żołnierzach, ma działanie antyseptyczne. Pomysł ten rozpowszechnił chirurg wojskowy Jean Valnet, prowadząc badania naukowe nad tym zjawiskiem. 

Współcześnie aromatorapia przeżywa rozkwit, głównie ze względu na to, że zmęczeni chemią i syntetykami zwrócilismy się ku naturze i jej bogactwu. Z niej nauka ta czerpie całymi garściami, korzystając wyłącznie z czystych, naturalnych właśnie, składników. Olejki eteryczne pozyskiwane są z pachnących części roślin, z kwiatów, kory, łodyg, nasion – i są przeznaczone tylko do zewnętrznego stosowania. Każdy uzyskany za pomocą destylacji, ekstrakcji lub wyciskania olejek ma właściwe tylko dla siebie działanie. Zgodnie z zasadami aromaterapii prawidłowo stosowane olejki mogą zwiększyć odpowrność organizmu i dobrze wpływają na psychiczne samopoczucie. 


Stosowanie 

Olejki maja róznorakie zastosowanie. Pomagają na złe stany psychiczne, apatię, depresję, róznego rodzaju nerwice, a także na innego rodzaju schorzenia, jak np. zaburzenia trawienia, wysokie ciśnienie czy kaszel. 


Oto kilka przykładów. 

Stres, napiecie – olejek różany, melisowy, z bergamotki, ylang-ylang 
Depresja – limetkowy, z drzewa różanego, pomarańczowy, pettigrain, ylang-ylang 
Lęki – majerankowy, mandarynkowy, limetkowy 
Bezsenność – melisowy, różany, lawendowy 
Brak koncentracji – bazyliowy, miętowy, rozmarynowy. 

Jest też kilka metod wchłaniania olejków – w kapieli, poprzez masaż, inhalację, kompresy czy też rozpylanie w powietrzu. Pamiętać jednak trzeba, że taki olejek jest bardzo stezonym roztworem, zatem nigdy nie stosuje się go samodzielnie, lecz w połączeniu z wodą lub olejem roślinnym. Np. do masażu oljki rozpuszcza się w proporcji 15-30 kropli na 50 mililitrów oleju, a do jednego masażu uzywa się nie wiecej niz łyżkę stołową mieszaniny. Do kapieli zaś nalezy dodać tylko 3,4 krople na 3/4 wanny. 


Słowa krytyki 

Aromaterapia oczywiście nie jest uznaną i docenianą przez tradycyjną medycyjną nauką. Istnieje wiele elementów krytykowanych przez lekarzy, jak choćby teoria, że olejki maja wpływ na poważne choroby, co nigdy nie zostało udowodnione. Uważa się też, że często jako działanie aromaterapii podawane są np. naturalne procesy obronne organizmu. Przywoływany jest przy tym nierzadko efekt placebo, który może według wielu naukowców stanowić klucz do zrozumienia aromaterapii. 

Niezaleznie od tego, czy olejki eteryczne rzeczywiście wpływają na nasze funkcje biologiczne czy nie, z pewnościa przyjemne zapachy jeszcze nikomu nie zaszkodziły, a ich aromat na pewno poprawia nastrój i atmosferę każdego domu. 



Agnieszka Rachwał