Zaparcia u dziecka – profilaktyka, objawy, leczenie

Osoby zdrowe wypróżniają się przeciętnie do dwóch razy dziennie co jeden lub dwa dni. Jeśli w ciągu tygodnia wypróżnienie następuje mniej niż trzy razy, mówimy o zaparciu. Jednorazowo występująca kilkudniowa przerwa nie jest powodem do niepokoju, jednak powtarzające się zaparcia stają się już problemem, którego nie wolno bagatelizować.

Zaparcia bardzo często dotyczą również dzieci. W Polsce nie ma dokładnych danych na temat skali występowania schorzenia, przy czym szacuje się, że rzadkie lub utrudnione wypróżnienia są powodem około 5 proc. konsultacji u pediatrów.

Wśród najczęstszych przyczyn zaparć wymienia się nieregularne i nieprawidłowe odżywianie, małą ilość płynów w pożywieniu, siedzący tryb życia, a nawet celowe powstrzymywanie się od wypróżnienia. Na tej podstawie opracowane trzy główne rodzaje zaparć: nawykowe, czynnościowe i spowodowane chorobami.

Źródeł występowania zaparć nawykowych należy szukać przede wszystkim w psychice oraz nieregularnym trybie życia. Przyczyną zaparć czynnościowych są zaburzenia w funkcjonowaniu jelit, spowodowane choćby niewłaściwą dietą. Z kolei zaparcia o podłożu chorobowym mogą towarzyszyć schorzeniom przewodu pokarmowego lub układu nerwowego oraz zaburzeniom przemiany materii.

U dzieci najczęściej diagnozuje się zaparcia nawykowe i czynnościowe, które niekiedy zyskują charakter przewlekły. Utrzymujące się trudności z wypróżnianiem lub celowe unikanie wizyt w toalecie mogą prowadzić do rozwoju poważnych chorób.

Rodzice bardzo często mają problem z rozpoznaniem zaparcia u dziecka. Niepokój powinny wzbudzić rzadkie wypróżnienia, oddawanie stolca z wysiłkiem lub ogólna niechęć do wizyt w toalecie. Ważną wskazówką będą także ociężałość, senność oraz nawracające dolegliwości bólowe.

Zaparcia zazwyczaj objawiają się bólem brzucha, któremu można zaradzić, podając dostępne w aptekach leki rozkurczowe, takie jak np. No-Spa. Pamiętajmy jednak, że niektóre z nich mogą być przyjmowane przez dzieci po ukończeniu 6. roku życia.

Podejrzenia zaparcia u dziecka należy zawsze konsultować z lekarzem. Samodzielne diagnozowanie lub podawanie silnych środków farmakologicznych mogą nie tylko nie przynieść oczekiwanego rezultatu, ale przede wszystkim zaszkodzić. Niekiedy przyjęcie leku przeczyszczającego jest konieczne, niemniej decyzji o jego podaniu nie należy podejmować na własną rękę.

Leczenie i profilaktyka zaparć u najmłodszych obejmują najczęściej zmianę trybu życia i sposobu odżywiania. Rodzice powinni zachęcać swoje pociechy do aktywności fizycznej oraz zadbać, by w ich diecie nie zabrakło produktów o wysokiej zawartości błonnika, takich jak otręby, a ponadto owoców, warzyw i wody.

Ważne jest również, by dziecko zaczęło jadać o ściśle określonych, stałych porach dnia. Ogromne znaczenie będzie miało też utrwalanie nawyku regularnego wypróżniania się.

Alejakobiet.pl