Istnieje wiele przyczyn powstawania otyłości. Jedni są mniej podatni na powstawanie otyłości drudzy bardziej, lecz to w głównej mierze względy środowiskowe przesądzają o tym czy borykamy się z nadwagą i otyłością. Z dnia na dzień nie stajemy się otyli. Potrzeba jest czasu do zgromadzenia odpowiedniej ilości tkanki tłuszczowej, która by przesądzała o naszej nadwadze czy też otyłości. Zanim jednak to się stanie problem otyłości powstaje u nas w głowie.
O otyłości można mówić w dwóch płaszczyznach tj. o otyłości antropometrycznej gdzie wymiary naszego ciała świadczą o wystąpieniu otyłości lub otyłości psychicznej, kiedy to mając lub nie mając podstaw myślimy o sobie w kategoriach osoby otyłej. Prawdą jest, że istnieją genetyczne uwarunkowania do występowania otyłości, lecz nieprawdą jest, że przesądzają one o tym czy jesteśmy otyli czy nie. To nasze relacje na drodze środowisko – my, odgrywają główną rolę w powstawaniu otyłości, to one w głównej mierze powodują, że spożywamy taką ilość pokarmu, która dostarcza nam takiej ilości energii, którą nie jesteśmy w stanie spalić.
Nauka bycia otyłym zaczyna już się od najmniejszych lat. Kiedy to przyzwyczajamy się do nieprawidłowych zachowań i nawyków żywieniowych, które są powielane w przypadku wielu osób przez całe życie. Nieprawidłowości te przejawiają się przede wszystkim brakiem ustalonych pór w spożywaniu posiłków, spożywaniu za małej ilości posiłków, podjadaniu między posiłkami, spożywaniu produktów z dużą ilością tłuszczy i cukrów prostych, niewystarczającą aktywnością fizyczną w stosunku do potrzeb organizmu. Osoby takie są mało asertywne, co do zapachu wyglądu, widoku pokarmu czynniki te stymulują zwiększenie chęci przyjmowania pokarmów ponad potrzeby fizjologiczne człowieka.
Żywność dla różnych osób w różnych sytuacjach jest czymś z goła innym. Niekiedy o niepowodzeniach zawodowych, prywatnych próbujemy zapomnieć poprzez spożywanie żywności. Jest to odruch jak najbardziej wytłumaczalny z punktu neurobiologii. Spożywanie ulubionej przez nas żywności wyzwala produkcję neuroprzekaźników odpowiedzialnych za dobry nastrój.
Z problemem otyłości musi najpierw zwyciężyć nasza psychika, za którą poprowadzimy nasze ciało, innej drogi do szczupłej, zdrowo wyglądającej sylwetki nie ma!! Preparaty mające za zadanie zwiększone wydalanie tłuszczu lub hamujące łaknienie w ośrodku głodu i sytości jest to błędne koło. Po okresach spadku masy ciała i tak będziemy odnotowywać wzrosty masy ciała, jeśli nie zmienimy nawyków żywieniowych. Odchudzanie bez świadomości tego, co się robi jest również kary godne. Wszystkie nasze działania muszą mieć ściśle określony cel i przejrzystą drogę, w ten sposób zdecydowanie łatwiej jest odnieść sukces.
Musisz wiedzieć, że główną różnicą w psychice osoby z prawidłową masą, a osoby otyłej jest to, że ta pierwsza potrafi odpowiednio interpretować sygnały idące z ciała i we właściwy sposób zaspokajać swoje potrzeby żywieniowe. Nauka tejże zdolności jest dużo lepszym rozwiązaniem od farmakologicznych, chirurgicznych metod leczenia otyłości, czy też podtykania pod nos jadłospisów, które otyłe osoby mają stosować bez świadomości swoich działań.
Arkadiusz Tuwalski
