Wszystko o kiełkach

W małym nasionku skoncentrowane są wszystkie potrzebne do wzrostu rośliny składniki pokarmowe i odżywcze, czyli białko, tłuszcze, węglowodany, a także potas, magnez, kwas foliowy, witamina C, żelazo, wapń i niacyna. Są to związki niezbędne do tego, aby z nasiona mogła wyrosnąć roślina.W procesie kiełkowania dochodzi do rozkładu tych związków do form prostszych do przyswojenia przez organizm człowieka.

Bogactwo związków odżywczych zawartych w kiełkujących nasionach sprawia, że kiełki uznawane są za pokarm wspomagający układ odpornościowy, hormonalny, nerwowy i krwionośny. Są bardzo niskokaloryczne, więc można je dodawać do większości potraw, poprawiając w ten sposób ich wartość odżywczą bez zwiększania kaloryczności.
Szczególnie cenione są kiełki soi, fasoli oraz brokułów. Te ostatnie za swoje przeciwnowotworowe właściwości, związane z obecnością związków zwalczających wolne rodniki.

Kiełki soczewicy oraz lucerny są szczególnie polecane osobom z niedokrwistością oraz weganom. Zawierają bowiem dużo żelaza i kwasu foliowego, które determinują działanie układu krwionośnego.

Jak hodować kiełki?

W okresie jesienno -zimowym warto pomyśleć o samodzielnej hodowli kiełków w domu. W ten sposób zaopatrzymy się w zdrowy i pełnowartościowy dodatek do kanapek, sałatek i nie tylko.  Najprościej jest hodować kiełki w kiełkownicy. Pamiętajmy, aby kupować nasiona specjalnie przeznaczone do hodowli kiełków, w sklepach ekologicznych. Nasiona należy wypłukać w niezbyt zimnej, ale przegotowanej wodzie. Następnie moczymy je przez kilka godzin (czas moczenia zależy od gatunku nasiona, dlatego zawsze czytajmy instrukcję hodowli na opakowaniu). Następnie nasiona wysypujemy na talerzyki kiełkownicy. Zamykamy i stawiamy w nasłonecznionym, ale nie gorącym miejscu. Hodowlę przepłukujemy 2 razy dziennie. Jeżeli nie posiadamy kiełkownicy, możemy wybrać hodowlę w słoiku, na ligninie, czy nawet na sitku. Po kilku (4-6) dniach kiełki są gotowe do spożycia (powinny mieć długość około 3cm).