Jak odbierać krytykę?

Nikt nie chce i nie lubi być krytykowany. Nie każdy też potrafi przyjmować krytykę, chociaż się przydaje. Dzięki krytyce wiemy, że musimy się poprawić, a nasza praca stanie się efektywniejsza i skuteczniejsza. Krytyka to droga do rozwoju i innowacji.

Ciężko przeżywamy krytykę i wszystkie uwagi pod naszym adresem, ponieważ wiąże się to z trudnymi i silnymi emocjami. Krytyce towarzyszy strach, niepokój, złość, oburzenie, wstyd, zmieszanie i obwinianie. W takiej sytuacji możemy atakować osobę krytykującą albo obwiniać siebie. Krytyka wpływa na samoocenę i poczucie własnej wartości: zaniża i doprowadza do kompleksów. Jest jednak nieodłącznym elementem ludzkiego życia i nie unikniemy jej, więc musimy nauczyć się ją przyjmować. 

Mimo wielu negatywnych uczuć i wpływu na samoocenę, krytyka pomaga w poznawaniu siebie. To opinia na Twój temat i odmienny punkt widzenia, z którym można się zgodzić. To również informacja zwrotna od innych, także bliskich Ci osób, odnośnie Twojego postępowania, charakteru i sposobu pracy. Nie zawsze jest celowym atakiem i wyrazem złych intencji. Czasem ma pokazać błędy, których możesz uniknąć w przyszłości. Może pomóc w poprawie relacji z partnerami, znajomymi, przyjaciółmi i szefem oraz zmienić sposób myślenia. Dzięki niej pracujemy nad błędami oraz rozwijamy się zawodowo, intelektualnie i emocjonalnie.

Przyjmowanie krytyki to sztuka. Nikt bowiem nie lubi słyszeć negatywnej opinii na swój temat. W odbiorze krytyki stosujmy pięć zasad. Po pierwsze, reagujmy na zarzuty od razu. Zachowajmy jednak spokój i weźmy kilka głębszych oddechów, by zapanować nad emocjami. Po drugie, wysłuchajmy z uwagą i nie przerywajmy osobie, która mówi o nas. Poczekajmy do końca wypowiedzi, potem spokojnie i merytorycznie odpowiedzmy na zarzuty. Przerywanie to też objaw ataku. Po trzecie, nie obrażajmy się i nie atakujmy osoby, która ma coś do zakomunikowania. Krytyka ma pomóc spojrzeć na siebie z innej perspektywy i poprawić wizerunek. Uświadom sobie, że nie jest wyrazem złych intencji i możemy z niej wynieść coś pozytywnego. To wskazówka do doskonalenia i do rozwoju. Po czwarte, podczas konfrontacji patrzmy rozmówcy prosto w oczy. W innym przypadku pokazujemy, że się boimy oraz nie szanujemy rozmówcy i nie traktujemy poważnie jego słów. Po piąte, zachowajmy dystans do wad i błędów, ponieważ wtedy nie wpływają na naszą samoocenę. Przyjmujmy wszystko z optymizmem. Krytyka ma nas motywować i mobilizować – tworzyć pozytywne nastawienie. 

Umiejętność świadomego przyjmowanie krytyki i wyciągania z niej wniosków świadczy o dojrzałości emocjonalnej. Świadomi mocnych i słabych stron wiemy, na ile nas stać i co możemy ulepszyć oraz w czym możemy osiągnąć perfekcję.

Wioleta Nowicka