Nowozelandzki miodowy skarb

Kraj Długiej Białej Chmury, czyli Nowa Zelandia, jest państwem wyspiarskim, położonym na południowo-zachodnim Pacyfiku. Jest także najdalej wysuniętą na południe częścią Oceanii, granicząc na południowym wschodzie poprzez ocean z Australią. Wyspy przez długie lata były bezludne, dopiero ok. 1280 roku przybyli tu Maorysi. Zasiedlali poszczególne części Nowej Zelandii, a w 1642 roku starli się z przybyłymi tu Europejczykami.

W pierwszej kolejności zamieszkali tutaj poławiacze fok i wielorybów z Australii oraz skazańcy z brytyjskich więzień. Spotkania z Maorysami były niezwykle krwawe aż do 1840 roku, kiedy podpisano porozumienie pomiędzy tubylcami a reprezentacją Królowej Anglii. Od roku 1856 Nowa Zelandia posiada własny rząd (który na początku działał w ramach brytyjskiej kolonii, potem dominium), a od 1947 roku jest w pełni niepodległym państwem.

Kraj ten jest jednym z najciekawszych pod względem geologicznym miejsc na świecie. Alpy Południowe, czyli główny masyw górski, zajmują większą część jednej z wysp, rozciągając się na długości ok. 600 kilometrów. W Nowej Zelandii odnajdziemy zarówno lodowce i urokliwe fiordy, jak i wiele gorących źródeł i wciąż aktywnych wulkanów. Mamy za to nikłe szanse na spotkanie groźnych zwierząt, ale niemalże na pewno natkniemy się na… owcę. Tych puszystych stworzeń żyje tu dwa razy więcej niż ludzi! Na wyspach znajdują się także liczne tereny, które nie poddały się w walce z człowiekiem i wciąż zachowują naturalne piękno. Wiecznie zielone lasy gęsto porośnięte mchem tworzą wrażenie dziewiczych lądów, nietkniętych ludzką stopą.

W tak pięknych okolicznościach rośnie Leptospermum scoparium, czyli krzew manuka. Jest on przedstawicielem rodziny mirtowatych i kwitnie tylko przez cztery tygodnie w ciągu roku. Manuka jest niezwykle odporna na trudne warunki klimatyczne i glebowe, a najroślejsze okazy rosną na zboczach gór. Z kwiatów tego krzewu powstaje jeden z najcenniejszych gatunków miodu. Jednak nie byłoby to możliwe, gdyby nie… europejskie owady! Nowozelandzkie pszczoły nie były w stanie wytwarzać miodu, więc dopiero w dobie kolonizacji wyspiarskiego kraju odkryto miód manuka. Na początku nie cieszył się on jednak powodzeniem ze względu na ostry smak, został doceniony dopiero w latach 30. XX wieku.

Do Nowej Zelandii dotarła także Sylwia Mokrysz, członek zarządu firmy Mokate. Poszukując inspiracji do stworzenia oryginalnego smaku herbaty, skosztowała miodu manuka. Dziś każdy z nas może także poczuć ten aromat w produktach nowej linii herbat Loyd. W ofercie firmy Mokate znajdziemy herbatę zieloną z miętą i kwiatem pomarańczy, rooibos z żurawiną, maliną i imbirem oraz herbatę czarną z cytryną, rumiankiem i kardamonem. Każda z nich oczaruje nas połączeniem smaku ulubionej herbaty i kwiatowego aromatu miodu manuka.

Miód manuka jest dużo zdrowszy niż miody, które znajdziemy w rodzimych pasiekach – zawiera prawie tysiąckroć większą dawkę methylglyoxalu. Dzięki temu fantastycznie wpływa na naszą odporność, działa antybakteryjnie, a jego moc jest porównywalna z antybiotykami. Miód manuka wzmacnia nasz organizm, ma także właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybiczne. Można go także wykorzystywać w celach kosmetycznych. Jedynym przeciwwskazaniem do jego spożywania jest uczulenie na produkty pszczele.

Alejakobiet.pl