Drewno jest materiałem eleganckim i ponadczasowym, ale wymaga odpowiedniej dbałości. Wystawienie tego surowca na działanie zróżnicowanych warunków atmosferycznych rodzi potrzebę jeszcze bardziej zaawansowanej pielęgnacji. Zaniedbane przez dwa – trzy lata deski tarasowe nie prezentują się najlepiej, ale przeważnie udaje się przywrócić im dawną świetność. Podpowiadamy jak to zrobić.
Amatorów drewnianych tarasów nie brakuje. Zwolennicy natury za nic nie chcą zastępować swoich nawierzchni wygodnymi w utrzymaniu i nieźle się prezentującymi deskami kompozytowymi. Większość użytkowników drewna na tarasie zdaje sobie sprawę, że bieżąca konserwacja jest tu bezwzględnie konieczna. Jednak niekiedy dochodzi do zaniedbań, które już w krótkim czasie odbierają nawierzchni jej pierwotny urok (drewno staje się poszarzałe, wystają z niego drzazgi, itp.). Wówczas taras trzeba kompleksowo wyczyścić, czasami zeszlifować i pokryć deski nowymi warstwami preparatu zabezpieczającego. Aktualnie najbardziej polecanym środkiem do ochrony drewna przed działaniem czynników zewnętrznych jest olej. Zanim jednak zdecydujemy się na konserwację, warto znaleźć w sieci informacje na temat impregnacji drewnianego tarasu dla konkretnego gatunku. Innej pielęgnacji będzie wymagało drewno europejskie, a innej egzotyczne.
Renowacja tarasu drewnianego – czyszczenie nawierzchni tarasowej
Do czyszczenia drewnianej nawierzchni tarasowej można wykorzystać wodę i szczotkę z twardym włosiem lub myjkę ciśnieniową. Myjka przyda się zwłaszcza wówczas, gdy taras jest wyłożony deskami ryflowanymi (ze wzdłużnymi wgłębieniami). W miarę intensywny strumień wody pozwoli nam na dokładne wypłukanie zanieczyszczeń (piachu, pyłu, itp.) tak ze żłobień, jak i z pozostałej powierzchni desek.
Po wstępnym wyczyszczeniu tarasu, zaleca się zastosowanie specjalistycznego środka do pielęgnacji drewna, który usunie szare przebarwienie, odtłuści nawierzchnię i nieco ją rozjaśni. Preparaty tego rodzaju rozcieńcza się z wodą w proporcjach wskazanych przez producenta i nanosi na drewno (spryskiwaczem lub bezpośrednio myjką). Po upływie kilku – kilkunastu minut środek należy spłukać.
Jeżeli samodzielnie przeprowadzone czyszczenie wydaje nam się mało skuteczne (w ryflach nadal zalegają zanieczyszczenia lub na deskach pozostają szare plamy), warto zwrócić się o pomoc do jednej ze specjalistycznych firm, zajmujących się profesjonalną renowacją tarasów. Przedsiębiorcy ci dysponują specjalnymi maszynami czyszczącymi.
Drewniany taras jak nowy – szlifowanie desek
Szlifowanie desek tarasowych jest czynnością porównywalną do cyklinowania drewnianej podłogi. Powierzchnię tarasu trzeba opróżnić ze znajdujących się tam sprzętów oraz wyposażyć się w szlifierkę oscylacyjną i papier ścierny o zróżnicowanej gradacji ziarna. Szlifowanie jest konieczne zwłaszcza wtedy, gdy deski wcześniej pokryte były farbą olejną lub powłokami lakierniczymi. Powłoki te należy zedrzeć i odsłonić naturalny wygląd surowego drewna. W powyższym celu najpierw stosujemy papier ścierny o grubszym uziarnieniu (np. 40) i stopniowo zmieniamy materiał szlifierski na bardziej drobnoziarnisty (60, 80, itd.), wygładzając i polerując powierzchnię tarasu.
Jeżeli deski były wcześniej olejowane, kompleksowe szlifowanie nie jest konieczne. Wówczas wystarczy tylko delikatnie przetrzeć drewnianą nawierzchnię papierem ściernym, by usunąć z niej wystające drzazgi.
Po oszlifowaniu desek, usuwamy z nich bardzo starannie kurz i pył, a następnie pokrywamy całość bezbarwnym impregnatem do drewna. Środek ten ochroni surowiec przed korozją biologiczną i przygotuje go do olejowania.
Olejowanie drewnianego tarasu
Na rynku jest aktualnie spory wybór olejów do drewna. Na taras warto wybrać środek o takim właśnie przeznaczeniu. Doskonale sprawdzają się w tym przypadku oleje zawierające woski, które wnikają głęboko w strukturę drewna i dobrze je zabezpieczają. Jeżeli mamy do czynienia z rodzimym gatunkiem iglastym, najlepszy będzie preparat z dodatkiem biocydów. Zastosowania tych dodatków nie wymagają natomiast gatunki egzotyczne, które nie mają tendencji do sinienia oraz są odporne na działanie grzybów i pleśni. Taras drewniany z takich gatunków będzie trwały przez lata, jeżeli tylko wprowadzimy podstawowe zasady konserwacji.
Olejowanie rozpoczynamy od miejsc trudnodostępnych. Olej należy rozprowadzać równomiernie po całej powierzchni tarasu za pomocą pędzla o sztywnym włosiu, zwracając uwagę na to, by materiał zabezpieczający wniknął również w ryfle. Do starannego zaolejowania żłobień najlepiej jest wykorzystać oddzielny wąski pędzelek, którym bez trudu dotrzemy w każdy zakamarek.
Po upływie około 15 minut usuwamy z desek nadmiar oleju. Kolejną warstwę nakładamy po około 12 godzinach. Po tak zabezpieczonym tarasie można zacząć chodzić najwcześniej po dwóch dniach. Podczas aplikacji wybranego oleju należy stosować się do zaleceń producenckich. Poszczególne marki mogą rekomendować różny czas schnięcia swoich produktów i zróżnicowane odstępy czasowe pomiędzy nakładaniem kolejnych ich warstw.
Jednocześnie warto pamiętać, by olejowanie tarasu wykonywać przynajmniej raz do roku. Najlepsza pora to wiosna. Wówczas odświeżymy nawierzchnię po trudnej dla niej zimie i nadamy blasku na nowy sezon użytkowy.
Alejakobiet.pl